In de eerste 'coronavergadering' van de Groningse gemeenteraad – kort, zonder debat en met slechts 11 raadsleden en één wethouder - droeg Stadsdichter Renée Luth twee gedichten voor: 'Raad in deze tijden' en 'Troost'.
Dat ging met van tevoren opgenomen filmpjes. Er was bij deze vergadering op woensdag 1 april geen publiek. Maar iedereen kon Luth via deze raadswebsite Luths optreden live meemaken. Een dag eerder op 31 maart droeg Luth op dezelfde wijze ook al een gedicht voor na de 'raadsvergadering' die door niet door te gaan de 'coronavergadering' op 1 april mogelijk maakte om besluiten te kunnen nemen.
De bijdragen van de stadsdichter terugkijken
Raad in deze tijden
nu de getallen de hele dag op hol slaan
grafieken duiken en klimmen
angst voor ons uit snelt
een nies of kuch een piek is
in ons schema
getallen niet meer jouw oma, vader, of broer zijn
maar een optelsom
een prognose
een lock-down van emoties
laten we dan de namen weer teruggeven aan het verlies
de namen teruggeven aan de helden die voor ons zorgen met anonieme moed
de namen teruggeven aan wie ons veilig houden
met ontsmette keuzes
de namen teruggeven aan wie ons voeden
met oneindig geduld
laten we de kamer vol beslissingen
weer gezichten geven
omdat zij ons redden van onszelf
omdat regels linialen leggen langs angst
want een luisterend oor overbrugt anderhalve meter gemakkelijk
een helpende hand draagt verder
dan het luchtledige van eenzaamheid
we sparen nu aanrakingen
en ontmoetingen voor later
weten dat er uit deze duistere modderende
tijd
uiteindelijk
saamhorigheid zal groeien
we zien de eerste kiemkracht al
dus volg de raad van de raad
zie dat dit droevige hinkelpad van getallen, regels
en namen
uiteindelijk ons terugvoert naar
zorg
voor elkaar
Renée Luth, Stadsdichter Groningen
Troost
ik plant voor jou
een boom
met omhelzingen
nog in de knop
met buigzame takken
bladeren die ons leren wat waaien is
ik plant voor jou
een veld waar je kunt liggen als het bed
geen rust meer geeft
met gras dat stug doorgroeit
tegen het maaien in
elke spriet koppig als een belofte
aan leven
Ik plant
paden die kronkelen als antwoord
onder jouw voeten
weg van angstig behang
weg van gordijnen uitzichtloosheid
weg van tikkende klokken nieuws
weg van lek geslagen agenda's
ik plant voor jou
wolken die een zachter huis zijn voor gedachten
een maan
die zich wast met schrale handen
en de duisternis van zich af zeept
ik plant een zon
die warmte zaait
in dit landschap
dat haar adem nog in houdt
ik plant voor jou
een lied
dat zal zingen tot alles bloesemt
en onze troost een zaailing
in de nacht
bleek
Renée Luth, Stadsdichter Groningen